Halym bardyr

Halym bardyr

Eý byradar, gozgar bolsaň derdimi,

Ejiz, ebgär düşen bu halym bardyr;

Bir senem yzynda bolup diwana,

Hywa, Buhar gitmek hyýalym bardyr.

Çyn byradar bolsaň, bile gider sen,

Garyp, misgin, pakyr köňlüm güýder sen,

Sen meniň hakymda doga eder sen,

Soralmaz, idelmez ahwalym bardyr.

Hasratynda elip kaddym dal eden,

Ýyglamakdan gözde ýaşym sil eden,

Köýünde süňňümi ýakyp, kül eden,

Jebr etgiji sahypjemalym bardyr.

Meniň bu derdimi tebipler bilmez,

Gün-günden güýç alar, hiç bir egsilmez,

Bagtym gaflat içre oýanmaz, galmaz,

Keç täleý ters gelen ykbalym bardyr.

Tenimiň ruhy jeset içre jandyr,

Zülpleri sünbüldir, pisse dahandyr.

Saçlary ýakutdyr, dişi merjendir,

Lebi şeker, aby-zulalym bardyr.

Hoş buýy misli bir müşki-anbar dek,

Gül beden hem istihany jöwher dek,

Ýagty salar gije, ýüzi göwher dek,

Gözi ahuw, gaşy hilalym bardyr.

Zelili diýr, yşk oduna dözmenem,

Baş alyp gider men, munda gezmenem,

Tä ölinçä ondan umyt üzmenem,

Rahym-kerim atly jelalym bardyr.

Türkmen şahyry: Zelili  ذلیلی